Po kocich łbach - Jerzy Szczygieł

Jest to książka o niewidomym chłopcu, który trafił do ośrodka dla ociemniałych, aby kontynuować swoją naukę przerwaną przez wypadek, po którym też stał się kaleką. Akcja toczy się tuż po drugiej wojnie światowej, kiedy to ośrodki dla ociemniałych były nieliczne, a niewidomi nie mieli wielu szans na dobrą pracę. Obejmuje wydarzenia od momentu przybycia do ośrodka, aż do jego opuszczenia. Tytuł książki -,,Po kocich łbach"- znaczy inaczej - po twardych kamieniach. Można więc zauważyć, że autor książki nadał taki tytuł aby pokazać że życie niewidomych jest niewygodne i trudniejsze.

Tadek Różański, bohater książki utracił wzrok przez wybuch granatu. Nie ma rodziców - jego młodszy brat, Jędrek, wychowuje się w domu dziecka w Puławach. Wielkim marzeniem bohatera jest zostanie śpiewakiem. Zanim jednak zacznie uczęszczać na lekcje śpiewu, musi poznać zasady pisma Braila.

Tadek był zamkniętym w sobie chłopcem, nie radził sobie z surowym wychowawcą Kozubą, który wręcz wymuszał na uczniach przestrzegania regulaminu.

Kiedy po roku spędzonym w ośrodku Tadek otwiera się, powieść tą o wiele lepiej się czyta. Jest więcej akcji, pojawia się też coraz więcej postaci, które mają wpływ na Tadka: zaprzyjaźnia się on z innymi chłopcami z ośrodka, utrzymuje też dobre kontakty z nauczycielami.

Bohaterowie książki mają różne poglądy i problemy. Pojawia się wątek z papierosami i alkoholem. Książka porusza problemy z jakimi mają do czynienia niewidomi, np. można się dowiedzieć, jak chcą być traktowani przez społeczeństwo.

W książce przeważa dialog, dlatego też czyta się ją szybko.

Jest to czwarta z kolei książka o Tadku i jego młodszym bracie Jędrku, dlatego też aby dowiedzieć się, jak stracili rodziców, kim dokładniej jest pierwsza miłość Tadka, trzeba przeczytać poprzednie tomy. Czasem, z rozmów braci, można się dowiedzieć o paru ich przygodach z przeszłości, bywa, że w czasie spotkań wspominają dawne dzieje, jednak nieznajomość treści poprzednich książek w niczym nie przeszkadza.


Czytającym może spodobać się postawa Tadka, który chce mieć takie same prawa do życia jak widzący, chce iść na studia, co - jak wspomniałam - nie było w tamtych czasach możliwe. Można poznać też losy pozostałych bohaterów, które nie zawsze toczą się tak, jak można byłoby przewidzieć. Książka mimo swej tematyki nie jest ponura. Niektórych może śmieszyć osobowość Jędrka, ponieważ jest bardzo energiczny i prostolinijny . Polecam przeczytanie tej książki.